poética in blue

Vén que che coma o corazón,
mazá sen paraísos,
vén que te leve docemente
ás entrañas desta noite habitada.

Déixame que me afunda
nos bicos espiñentos da túa boca
nesta hora húmida na que o meu corpo
te reclama deus.

Hoxe, se ti queres,
vou ser todas as cousas
que nunca nos prometemos,
que nunca nos negamos,
as que sempre soubemos.

(de A ollada de Astarté, Ed. Espiral Maior, 2007)

--> Traducción al español: aquí.

Imagen: Samantha Wolov