.
Un recuerdo de lenguas germina ríos,
oscura humedad de deseo
cuando la boca era boca
y me navegaba.
Presa con ojos de loba,
fruta que tu muerdes,
te lamo.
Un canto me traiciona, esconde el hambre de ti
en mis muslos.
Imagen: Mar Dulce
.
Un recuerdo de lenguas germina ríos,
oscura humedad de deseo
cuando la boca era boca
y me navegaba.
Presa con ojos de loba,
fruta que tu muerdes,
te lamo.
Un canto me traiciona, esconde el hambre de ti
en mis muslos.
Imagen: Mar Dulce
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:36
0
comentarios
Mi sexo necesita de tus manos,
de tu mirada que provoca
los gestos que me ordenan
que gatee para ti
desde más allá
del oscuro espejo donde me miras.
Con el alma desnuda te ronroneo
y lamo tus pies
acurrucada en silencios
como cuando mirábamos pintar estrellas
en el lienzo inmenso de la noche de San Lorenzo.
(Versos de perra negra, Ed. Sial, 2005)
Imagen: Igor Amelkovich
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:09
1 comentarios
Etiquetas: Versos de perra negra
Publicado por
Sintagma in Blue
en
13:41
0
comentarios
Se che digo que te quero
volverás aos teus silencios,
trazarás mil labirintos
ata que te perdas
e sei
que cortarás os fíos que te reteñen
na miña arañeira.
A palabra prohibida non sairá dos meus labios.
Renunciarei a mergullarme en ti.
Prometo solemnemente nadar só dende lonxe,
que apenas te roce o meu ronsel desesperado,
non ir máis alá da túa pel,
quedarme entre as pálpebras
á calor das túas pestanas cando me miras.
Se che digo que te amo
vas exiliarme do teu corpo,
da túa vida,
dos teus soños onde docemente habito.
Se cho digo
sei
que vai vir vestido de frac
o home dos medos
a cobrar en ausencias
a miña tramposa xogada
e un adeus hase tatuar na noite que reclama
cada letra non paga
deste pacto transgredido.
― Ola, meu.
Sabes?
Pasámolo tan ben xuntos,
así,
agatuñándonos...
Meu ben, meu home-fera,
reméxeme toda,
Fock-my, baby.
(A Ollada de Astarté, 2007, Ed. Espiral Maior)
Traducción al español: aquí.
Imagen: Kevin Hundsnurscher
Publicado por
Sintagma in Blue
en
23:08
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
Amordazo mis ojos. Callo.
Detengo palabras en jaulas que no hablan de ti
intentando enterrar aquello que sé
que es inevitable,
garras con nombre propio,
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:58
0
comentarios