Llévate mis uñas,
mis fauces,
mis dientes.
Llévate la furia de los días,
la silueta de mis soledades.
Te cedo todo mi pasado,
todos los besos que fueron sólo míos,
todas las rutinas que tú nunca viste.
Renuncio a mirar atrás.
No existe ya
un solo pensamiento que me aparte de tu boca.
Lejos quedan
las manos atrapando imposibles olas,
las horas inciertas habitando esperas.
Es tiempo ya
de saborear la patria perdida,
y de jugar
con todas las cartas y el amor sobre la mesa.
(de Mares Online)
Imagen: Ralph Kerpa
13 diciembre, 2008
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:00
0
comentarios
Etiquetas: Mares Online
26 noviembre, 2008

Sé tu aroma de memoria,
como sé tu nombre
cuando cantas silencios en tu mirada.
Tus manos aprietan
la boca que tú besas,
el labio que mana delirios
húmeda saliva de sabia nueva,
tierra dócil de mi deseo.
Me muerdes,
te muerdo,
te sé,
me aprendes,
te ato,
me sujetas,
te dejo libre
y te quedas.
(de Mares Online, Ed. Sial, 2008)
Imagen: Alain Deljarie
Publicado por
Sintagma in Blue
en
12:58
1 comentarios
19 noviembre, 2008
Vén que che coma o corazón,
mazá sen paraísos,
vén que te leve docemente
ás entrañas desta noite habitada.
Déixame que me afunda
nos bicos espiñentos da túa boca
nesta hora húmida na que o meu corpo
te reclama deus.
Hoxe, se ti queres,
vou ser todas as cousas
que nunca nos prometemos,
que nunca nos negamos,
as que sempre soubemos.
Imagen: Samantha Wolov
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:00
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
14 noviembre, 2008
Teseos de olvido
Ya no habrá más piel entre tu nombre y el mío
la tristeza
da paso a un corazón de arena
en el que no hay ya más playas
en las que desembarque contigo.
Ariadna se queda
una vez más
en teseos de olvido.
Imagen: Stelios Tsagris
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:03
0
comentarios
Etiquetas: Versos de perra negra
08 noviembre, 2008
PINCELA mi cabello tus rodillas,
se desata como un río que te nombra,
busca tu cauce,
se acomoda entre tus piernas
mientras mi boca recorre un suspiro.
Armónico son se balancea
en la piel que reclama más,
en el labio que succiona un deseo.
Cómplices somos de la luna
y una brisa húmeda me detiene,
entona el aria de un jadeo
que te hace mío.
Late en mis bridas tu corazón,
cabalga ya sobre mi lengua
y se desboca caliente y dócil
sobre mis manos.
(de mares online, Ed. Sial, 2008)
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:03
1 comentarios
Etiquetas: Mares Online
03 noviembre, 2008
A veces pienso que nunca será,
que todo quedará como ahora,
envolviendo palabras, gestos remotos,
el cuerpo que se aleja calle arriba
sabiendo que me estabas mirando.
Un ave triste patea,
bate las alas afilando el aire,
se lleva aquello que llamamos una vez inevitable.
Parece una batalla perdida,
tal vez la última,
la conformidad de los días,
la oscuridad en la víscera que te reclama.
Lo cierto es que octubre se va
mientras humean en las esquinas castañas brillantes.
Imagen: Pete Turner
Publicado por
Sintagma in Blue
en
12:14
0
comentarios
31 octubre, 2008
Desafíos
Os teus ollos pronuncian o meu nome
coa mesma cor que eu te pronuncio.
Se ti es meu
son eu o suco da uña na pel desesperada,
o dente que se crava na noite,
os beizos que moran durmidos na túa boca.
Somos fío que se desanda,
labirinto de horas cincentas,
o que abre camiños a machadas
cando a dor é non poder reter
o aroma da pel que se entrega .
O teu corpo é alfombra de gato
que reclama xaneiras
perpetuando paraísos.
As túas mans
mazá que eu mordo
mentres xogamos a desafiar
a envexosa ollada dos arcanxos.
( A ollada de Astarté, Ed. Espiral Maior, 2007)
traducción al español: aquí.
Imagen: Viktor Ivanovski
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:01
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
21 octubre, 2008
Non te movas.
Así,
que te vexa ben.
Agora,
axeonlla a túa boca
ata pronunciar o meu nome.
Esquece quen fuches.
A partir de hoxe,
debes saber
que só existes nos meus ollos.
Traducción al español: aquí.
Imagen: Jessica Gildersleeve
*post reeditado
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:22
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
12 octubre, 2008
Tormento
te miro desde abajo
desde los besos domados
desde el alma altiva y desnuda
que grita
que calla
este tormento que quema
que aprieta
que atrapa
ese pronombre que adoro en mi boca entreabierta
buscándote

(Versos de perra negra, Sial, 2005)
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:40
1 comentarios
Etiquetas: Versos de perra negra
09 octubre, 2008
Sí, esta vez sí.
Huyo aun antes de que nada comience,
hambrienta de pájaros negros,
mi única casa.
¿Dónde fuimos dónde?
Paredes vacías,
la tristeza es un perro fiel
de ojos inmensos,
engulle ramos secados al sol.
¿Cuándo fuimos cuándo?
Tu boca, crepúsculo perfecto,
río que no cruzo.
Sigo calle abajo.
Imagen: Joel Peter Witkin
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:09
0
comentarios
24 septiembre, 2008
.
Un recuerdo de lenguas germina ríos,
oscura humedad de deseo
cuando la boca era boca
y me navegaba.
Presa con ojos de loba,
fruta que tu muerdes,
te lamo.
Un canto me traiciona, esconde el hambre de ti
en mis muslos.
Imagen: Mar Dulce
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:36
0
comentarios
19 septiembre, 2008
Mi sexo necesita de tus manos,
de tu mirada que provoca
los gestos que me ordenan
que gatee para ti
desde más allá
del oscuro espejo donde me miras.
Con el alma desnuda te ronroneo
y lamo tus pies
acurrucada en silencios
como cuando mirábamos pintar estrellas
en el lienzo inmenso de la noche de San Lorenzo.
(Versos de perra negra, Ed. Sial, 2005)
Imagen: Igor Amelkovich
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:09
1 comentarios
Etiquetas: Versos de perra negra
15 septiembre, 2008

He jugado a márgenes, midiendo las horas,
contando días,
como si fuera posible una aritmética del deseo,
cuando la verdad sólo necesita
recortar siluetas en tu piel,
ovillarse en tus ojos,
renacer en tu lengua loba.
Pero continúo pariendo álgebras
con el sexo intacto
y un temblor líquido de víscera.
Imagen: Jarek Kubicki
Publicado por
Sintagma in Blue
en
13:41
0
comentarios
07 septiembre, 2008
TRANSGRESIÓN
Se che digo que te quero
volverás aos teus silencios,
trazarás mil labirintos
ata que te perdas
e sei
que cortarás os fíos que te reteñen
na miña arañeira.
A palabra prohibida non sairá dos meus labios.
Renunciarei a mergullarme en ti.
Prometo solemnemente nadar só dende lonxe,
que apenas te roce o meu ronsel desesperado,
non ir máis alá da túa pel,
quedarme entre as pálpebras
á calor das túas pestanas cando me miras.
Se che digo que te amo
vas exiliarme do teu corpo,
da túa vida,
dos teus soños onde docemente habito.
Se cho digo
sei
que vai vir vestido de frac
o home dos medos
a cobrar en ausencias
a miña tramposa xogada
e un adeus hase tatuar na noite que reclama
cada letra non paga
deste pacto transgredido.
― Ola, meu.
Sabes?
Pasámolo tan ben xuntos,
así,
agatuñándonos...
Meu ben, meu home-fera,
reméxeme toda,
Fock-my, baby.
(A Ollada de Astarté, 2007, Ed. Espiral Maior)
Traducción al español: aquí.
Imagen: Kevin Hundsnurscher
Publicado por
Sintagma in Blue
en
23:08
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
05 septiembre, 2008
Amordazo mis ojos. Callo.
Detengo palabras en jaulas que no hablan de ti
intentando enterrar aquello que sé
que es inevitable,
garras con nombre propio,
que algún día será tu boca.
Imagen: Kevin Hundsnurscher
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:58
0
comentarios
28 agosto, 2008
26 agosto, 2008
Perdí toda esperanza de verte
y los días se hicieron herida.
El laberinto abrigaba los colores del destino
mientras me perdía en él
a fuerza de olvido y sombras,
de sobrevivir cálidamente en otra piel
para soportar el duelo de tus ojos.
Luego, inventé para ti otros nombres
en un silabario de venganzas.
No hubo tregua para tu ausencia,
mi boca se hizo alambrada y espino.
No quedaban más caminos para andarnos,
sólo tapizaba la hiedra desesperada
los viejos quizás.
A tu vuelta
era yo muralla de espuelas.
Cada palabra tuya era puñal en mis manos,
cada mirada, sabor de ofensa.
Eran días de luz y desasosiego
de te odio porque me dueles
de si te has de ir, no vuelvas.
Preparé una tregua en la víscera al acecho
una bandera blanca
que permitiese recoger todos nuestros muertos,
enterrar cada crisantemo,
cada recuerdo,
cada sombra cobijada en el aullido.
Y regresaste altivo,
guerrero que reclama lo que es suyo,
pero ya nada era tuyo, mi capitán.
Nada hubo entre tus manos
mientras yo no quise.
Incrédulo era mi paso,
incrédulas mis tripas,
aunque tu boca entonase
un alto el fuego para reconstruirnos.
Y entonces, no sé cómo
-nunca se sabe cómo-
se deshizo el conjuro preciso
y de mis ojos llovió
otra vez
tu nombre.
(en Mares Online, Ed. Sial 2008)
Publicado por
Sintagma in Blue
en
09:57
0
comentarios
Etiquetas: Mares Online
21 agosto, 2008
Em parles de pell i un udol em recorre.
Recala en la mirada encesa que et busca.
Caçador contra caçador,
peça domada,
trampa de llunes.
Amaga't o et lligo al meu melic.
Sí.
Compte un cop més.
............................Un, dos, tres, quatre.
Enze de boques,
ham de gemecs.
Traducción al español: aquí.
Imagen: Stelios Tsagris
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:49
0
comentarios
03 agosto, 2008
DENTRO. En el corazón del deseo,
tú estás dentro. Dentro
de los días pálidos,
de la ojera ebria a caricias.
Dentro. En la boca húmeda del aire
tú estás dentro. Dentro
de los dientes que muerden mañanas,
de albas hechas jirones, gimiéndote.
Dentro. En las manos que templan la piel,
tú estás dentro. Dentro
de cada silencio. Tú. Siempre tú
estás dentro.
(de Mares Online, Ed. Sial, 2008)
Imagen: Perry Gallagher
Publicado por
Sintagma in Blue
en
12:14
1 comentarios
Etiquetas: Mares Online
01 agosto, 2008
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:04
1 comentarios
18 julio, 2008
BAJAS. Rodeas mi ombligo,
reclamas la lluvia que te nombra,
que me hace fuente tuya.
Sigues. Deslizas cometas, me elevas,
lengua-luna al dictado de mis mareas,
ciega luz que me palpa.
Y una boca devora mi alma,
habita en tu vientre,
apéndice fiel de ti,
vacía ya de todo lo que fui
en otro tiempo.
(de mares online, Ed. Sial, 2008)
Imagen: Norbert Guthier
Publicado por
Sintagma in Blue
en
09:40
0
comentarios
Etiquetas: Mares Online
30 junio, 2008
El verano es una fiera de mil bocas
un pozo que nunca se llena
una moneda no lanzada.
Somos lazos-sogas
nudos que moldean otras manos
víctimas y verdugos del pasado
pero siempre buscadores de luz.
Agua y sed soy.
Un río me llama desde el fondo de la noche.
Imagen: Jan Saudek
Publicado por
Sintagma in Blue
en
19:50
0
comentarios
27 junio, 2008
Círculos de silencios
Elipsis
Miradas desde un yo a otro yo que va contigo
Un espejo oscuro
Se desata el tiempo de la risa en tus manos
La calle se desnuda para nosotros
y por una vez
maldigo que haya llegado un taxi tan pronto
Imagen: Jan Saudek
Publicado por
Sintagma in Blue
en
22:20
0
comentarios
24 junio, 2008
Imagen: Helmut Newton
Publicado por
Sintagma in Blue
en
19:57
0
comentarios
22 junio, 2008
He construido esferas en las que cobijarme,
puntos suspensivos que hablan de ti,
frases incompletas con la urgencia de tu boca,
luces para apaciguar la víscera.
No hay canto que calme
el vuelo amargo de la duda
ni risa que duerma plácida en mi piel,
ni manos que puedan sanar
la herida furiosa de tu deseo.
Te muestro apenas
la superficie de la ruina,
el rocío sobre los capiteles marchitos
el altar sin dioses
la mirada ajena de las esculturas.
Nada te digo del dolor que quema,
de los árboles caídos,
nada del suspiro que se pierde
en un cuerpo deshabitado
ni de su antigua luz
que la soledad guardó
detrás de la nevera.
(de m@res online)
Imagen: Helmut Newton
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:47
0
comentarios
18 junio, 2008
DESMENUZAS cada canto para mí,
cada matiz tuyo perfila mis nombres
coloreando este mar amado que nunca acaba.
Te palpo incorpóreo, luz mía de deseo.
Yo, sombra era. Sólo sombra,
penumbra fiel esperando
en la incontenible ansia de desembocarte.
Ahora soy palabra. Toda yo
palabra tuya.
(m@res online)
Imagen: Zena Holloway
Publicado por
Sintagma in Blue
en
23:25
0
comentarios
06 junio, 2008
pasa un tren
................y otro
afuera llueve
mis heridas se abren paso por el andén,
entre la rendición y una única certeza:
que a esta vida mía
se le agota el saldo.
Imagen: Tia Danko
Publicado por
Sintagma in Blue
en
23:45
0
comentarios
02 junio, 2008
aguardo
..............te reclamo
pez de deseo
red cálida que me mece delirios,
que me inventa entre sus dedos.
Líquida sombra soy
fértil locura por tenerte.
Imagen: Iaia Gagliani
Publicado por
Sintagma in Blue
en
20:02
0
comentarios
31 mayo, 2008
Se agranda la noche, Indolencia vuelve,
baila sus antiguos pasos,
se recrea en la mueca que revive tiempos oscuros,
que clama cuchillos entre la nada.
Y es
alargada y profunda
espejo que vence
lápida austera que me nombra.
(Indolencia Guzmán, Tú te lo pierdes)
Imagen: Zeitautomatik
Publicado por
Sintagma in Blue
en
09:57
0
comentarios
22 mayo, 2008
un pez se muerde la cola
retorna la espiral
tres caballos locos saltan sobre mis manos
te poseen en un clic
escupiendo silencios
en esta oscuridad que nunca descansa
Imagen: Helmut Newton
Publicado por
Sintagma in Blue
en
20:48
0
comentarios
29 abril, 2008
Si no fuera por ti, mi delirio,
cómo volver a cantar lunas,
cómo encenderme en primaveras.
Tú a manos llenas,
brisa que muerde
la insoportable lentitud
de las noches que no te nombran.
Y yo, boca entreabierta,
fuente de tu fuente,
río manso soy de tu goce deseado.
Imagen: Nicola Ranaldi
Publicado por
Sintagma in Blue
en
21:03
2
comentarios
23 abril, 2008
Una máscara antigua guiña su ojo derecho. Fugaz, se une al baile y desaparece. Y yo miro el vacío que dejas tras de ti, esa estela cruel que delata tu no-boca. Son días de augurios y prodigios y de vísceras secadas al sol.
Imagen: Herb Ritts
Publicado por
Sintagma in Blue
en
07:45
0
comentarios
20 abril, 2008
Sí. Es hora de que vuelvas.
Los astros se conjugan en verbos irregulares,
te anuncian.
Otros han vuelto ya,
los que siempre vienen antes que tú
como aves que preparan tu camino.
Así que lo sé,
y un concierto de grillos baila en mi vientre,
esperándote. Pavorosamente esperándote
con los ojos abiertos y los puños muertos.
Imagen: Michal Macku
Publicado por
Sintagma in Blue
en
01:25
1 comentarios
11 abril, 2008
El tiempo te muestra,
rostro real de ese pasado tahur,
reo y verdugo de ti mismo.
Una calavera entona tu nombre,
rey del olvido,
patán de hotel.
Indolencia se mira,
dibuja otra sonrisa en sus manos
cobijando ese tú que ella aún salva,
pero todos saben
que ayer,
amor se le murió en las fauces del amor.
Imagen: Lyndon Amsterdam
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:39
0
comentarios
Etiquetas: Indolencia Guzmán
04 abril, 2008
Siempre esa cosa,
la vacía innombrable cosa
que aparece
un crepúsculo cualquiera
en un bolsillo cualquiera.
Germina apéndice fiel
perro que se arrastra en mis entrañas,
a su rincón,
como si nada.
Permanece esa cosa,
célula al acecho
silenciosa
(paciente)
como una gran Nada que engulle nadas.
Y es todo (o nada)
ausencia total. Rendición.
Imagen: Alexey Nikishin
Publicado por
Sintagma in Blue
en
00:09
1 comentarios
28 marzo, 2008
Nunca te gustaron mis pájaros.
Hablabas de otros rumbos,
del ala que atravesaba tiempos remotos
siguiendo la estela del viejo Ulises,
o de las plumas que tejían paisajes conocidos
entre retamas y primaveras.
Pero yo ...... sólo tengo estos pájaros,
mira
las manos repletas de pájaros,
pequeños ..... frágiles ..... míos.
No hay otra voz
sólo la voz de mis pobres pájaros al viento
pero a ti
nunca te hicieron volar mis párpados.
Imagen: Thomas Card
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:43
2
comentarios
18 marzo, 2008
Saïd, todo ojos,
mil ojos,
estrena voz
bracea río arriba, lejos,
muy lejos
mar de obtusas vocales.
Juegan la e con la i,
batallan por reconocerse
por ser flor y espina,
duna y arena amazigh.
Saïd se columpia,
gajo de naranja fresca,
manos de media luna
tierra nueva de promesas.
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:30
0
comentarios
11 marzo, 2008
Días de cristal
me quiebro
en Alfonsinas
me quiebro.
Pasa la luna
pasan sus sombras
pero tú
........... nunca
........... nunca pasas,
infinita huella
constante no-ser,
.............. me quiebro
en lunas me quiebro
en lunas y sal.
Imagen: Jean-Claude Claeys
Publicado por
Sintagma in Blue
en
01:01
0
comentarios
04 marzo, 2008
Si es el amor
fauces de cristal,
pozo sin fin,
ruedo hasta el fondo,
en aullidos
....... oliéndote,
loba oliéndote.
Aroma animal ..... tú, mi animal
río permanente entre mis muslos.
Imagen: Olle Carlsson
Publicado por
Sintagma in Blue
en
10:39
0
comentarios
29 febrero, 2008
Os nomes das cousas
Pintamos prados perfectos
onde todo seguía a orde establecida.
Cada árbore daba o seu froito,
cada fonte pincelaba un regato,
cada néboa xerminaba en rosada fresca.
Alugamos palabras
para darlle nomes ás nosas cousas,
todo
nun suspiro milimetrado.
Descoñezo cánto duran os soños,
pero sei da intensidade animal
do desexo.
Repasamos as contas,
as sumas,
as restas,
ata cadrar este caos imprevisible:
ti, corpo de herba fresca;
eu, corazón de xoaniña.
(A Ollada de Astarté)
Traducción al español: aquí
Imagen: Marcelo Soares Leguineche
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:06
1 comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté
24 febrero, 2008
sin ti
sin nada
vuelvo a ser yo
a yo antes
a yo sin sombra
sin huella
sin ti
sin ti,
bendita ausencia
pero aún, alguna noche,
un gato maulla en mi vientre
Imagen: Renate Druks
Publicado por
Sintagma in Blue
en
14:17
0
comentarios
20 febrero, 2008
Perra Negra
..................A veces, amor mío, soy tu ángel de sombra
....................................................... RAFAEL ALBERTI
............. rodéame con tu mirada
............. de esa forma tan tuya
............. mientras,
............. sombra en celo,
............. te busco.
............. necesito ser como me siento,
............. perra negra
............. como negra es la noche
............. de nuestro destierro.
............ (Versos de perra negra)
Imagen: José Luis Segade
Publicado por
Sintagma in Blue
en
21:10
0
comentarios
Etiquetas: Versos de perra negra
16 febrero, 2008
Imagen: Christy Romanick
Publicado por
Sintagma in Blue
en
11:42
0
comentarios
05 febrero, 2008
................. más allá del bosque, de aquel bosque,
Mi boca era un guijarro,
un puñado de guijarros,
una montaña de guijarros.
Imagen: Barbara Astman
Publicado por
Sintagma in Blue
en
16:16
0
comentarios
31 enero, 2008
Publicado por
Sintagma in Blue
en
01:08
1 comentarios
Etiquetas: Haiku
14 enero, 2008
Casi afuera,
casi yo,
miro lo que fui
lo que quedó de todo aquello,
apenas un nombre en una lista,
apenas nada.
Indolencia ahora se pone los zapatos,
taconea,
mientras, tú y yo
jugamos a máscaras,
una vez más,
huyéndonos.
(Indolencia Guzmán, Tú te lo pierdes)
Imagen: Debasis Mandal
Publicado por
Sintagma in Blue
en
01:37
2
comentarios
Etiquetas: Indolencia Guzmán
04 enero, 2008
Pides máis
de Divinidad tocada,
no puede quedar pagada
sino con Divinidad...
SAN JUAN DE LA CRUZ
Pides máis aínda sabendo que doe,
como doe irse,
como doe non xogar máis a labirintos.
Certamente non son
a que inicia a partida
aínda que sexa eu
quen escolla as pezas,
quen prepare minuciosamente
cada movemento desta coreografía.
Sei que ti es a marioneta
que turra dos meus fíos
e a lingua que traza a senda,
ascendente formiga na liña da costura
que lambe a media
ata as miñas coxas altivas.
E aínda así, pides máis,
queres ir máis lonxe
aínda que doa
como a pel rabuñada
nos xeonllos dos homes-feras,
como o azoute que se suplica
vestido de doce premio.
E eu movo os fíos
ao teu compás
ata que florece en ti o meu nome
en rubio beizo de sangue papoula.
(A ollada de Astarté)
Traducción al español: aquí
Imagen: Michael Vahle
Publicado por
Sintagma in Blue
en
13:03
0
comentarios
Etiquetas: A ollada de Astarté